词典
霜桐的意思
霜桐
拼音shuāng tóng
注音ㄕㄨㄤ ㄊㄨㄥˊ
词语解释
霜桐[ shuāng tóng ]
⒈ 即梧桐。梧桐皮白，故称。
引证解释
⒈ 即梧桐。梧桐皮白，故称。参阅 明 李时珍 《本草纲目·木二·梧桐》。
引宋 张耒 《冬夜》诗：“霜桐占堦影，风叶绕廊声。”
相关词语
- bīng shuāng冰霜
- fēng shuāng风霜
- hán shuāng寒霜
- pāo tóng泡桐
- pī shuāng砒霜
- wǎn shuāng晚霜
- wú tóng梧桐
- ào xuě qī shuāng傲雪欺霜
- ào shuāng傲霜
- ào shuāng dòu xuě傲霜斗雪
- ào shuāng zhī傲霜枝
- ào xuě líng shuāng傲雪凌霜
- bái yù shuāng白玉霜
- bì tóng bēi碧桐杯
- bàn sǐ wú tóng半死梧桐
- bǎn tóng板桐
- bǎi cǎo shuāng百草霜
- bái hú lán tào zhù gè yíng shuāng tù白胡阑套住个迎霜兔
- bǎo jīng fēng shuāng饱经风霜
- bǎo jīng shuāng xuě饱经霜雪
- bái tóng白桐
- bǎi chǐ shuāng百齿霜
- bái shuāng shuāng白霜霜
- cì tóng刺桐
- chū shuāng初霜
- chóng shuāng虫霜
- chūn lù qiū shuāng春露秋霜
- chī le pī shuāng yào lǎo hǔ吃了砒霜药老虎
- chì shuāng páo赤霜袍
- chóu shuāng愁霜
- cǎo shàng shuāng草上霜
- cháo shuāng朝霜
