词典
童孩的意思
童孩
拼音tóng hái
注音ㄊㄨㄥˊ ㄏㄞˊ
词语解释
童孩[ tóng hái ]
⒈ 幼小。
引证解释
⒈ 幼小。
引唐 苏颋 《蜀城哭台州乐安少府》诗：“师儒昔训奬，仲季时童孩。”
明 方孝孺 《茹茶斋记》：“若予者，眇在童孩之中，而尊亲顿已凋逝。”
相关词语
- ān tóng安童
- ā tóng阿童
- ér tóng儿童
- hái tóng孩童
- hái tóng孩童
- hái ér孩儿
- hái zǐ孩子
- mù tóng牧童
- nǚ tóng女童
- nǚ hái女孩
- nán hái男孩
- tóng huà童话
- tóng nián童年
- tóng zhuāng童装
- tóng zǐ童子
- tóng xīn童心
- tóng yáo童谣
- tóng qù童趣
- tóng zhēn童真
- tóng xīng童星
- tóng gōng童工
- tóng shēng童声
- wán tóng顽童
- xiǎo hái小孩
- ào tóng傲童
- ān tú shēng tóng huà jí安徒生童话集
- ā hái ér阿孩儿
- bù tāi hái不胎孩
- bā tóng巴童
- bái shǒu huáng tóng白首黄童
- bā shí hái ér八十孩儿
- bào tóng报童
